ไม่ว่าจะอายุเท่าไร การรับมือกับการสูญเสียพ่อแม่นั้นเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อ คุณจะทำอย่างไรเมื่อคนที่คุณรู้จักตั้งแต่วันเกิดคุณไม่ได้อยู่ในชีวิตของคุณอีกต่อไป? ต่อไปนี้เป็นวิธีการบางอย่างสำหรับคนในวัยต่างๆ ในการจัดการกับการสูญเสียพ่อแม่:
การยอมรับ
เมื่อเสียใจกับการสูญเสียพ่อแม่ จำไว้ว่าเป็นเรื่องปกติที่จะเกิดอารมณ์ที่รุนแรง เช่น ความโกรธ ความโศกเศร้า ความเหงา หมดหนทาง และอื่นๆ ใช้เวลาในการปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงนี้แทนที่จะพยายามควบคุมมัน ด้วยการยอมรับ คุณสามารถปล่อยให้ตัวเองได้สัมผัสกับอารมณ์อย่างเต็มที่โดยไม่ตัดสินว่าคุณควรจะรู้สึกในแบบที่คุณรู้สึกหรือไม่ พยายามทำกิจวัตรประจำวันต่อไปให้มากที่สุด ทำทีละวัน
ดูแลตัวเองด้วยนะ
ในช่วงวิกฤตทางอารมณ์ หลายคนลืมดูแลความต้องการพื้นฐานของตนเอง การทำเช่นนั้นเน้นย้ำอารมณ์ด้านลบเท่านั้น นอกจากการรักษากิจวัตรประจำวันของคุณให้เป็นปกติที่สุดแล้ว อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย
– นอนหลับให้เพียงพอในแต่ละคืน
– ออกกำลังกายเพื่อคลายความตึงเครียด รับมุมมอง และช่วยให้อารมณ์ดีขึ้น (การออกกำลังกายจะปล่อยสารเคมีธรรมชาติที่ทำให้รู้สึกดี เช่น เอ็นโดรฟิน อะดรีนาลีน เซโรโทนิน และโดปามีน)
– ดื่มน้ำมากๆ และรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพทั้งมื้อ มีการแสดงกรดไขมันโอเมก้า 3 เพื่อเพิ่มระดับเซโรโทนินในสมอง ซึ่งทำให้อารมณ์ดีขึ้น
– ทำกิจกรรมที่คุณชอบ ล้อมรอบตัวเองด้วยผู้คนที่เลี้ยงดูและสนับสนุน ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์จะเพิ่มระดับโดปามีนในสมอง ซึ่งช่วยให้รู้สึกสำคัญและพึงพอใจ
– หลีกเลี่ยงการใช้ยาเพื่อปกปิดความเจ็บปวดจากการสูญเสีย เว้นแต่แพทย์จะสั่งจ่ายยาให้ การใช้แอลกอฮอล์หรือยาเสพติดเป็นกลยุทธ์การเผชิญปัญหาที่ไม่ดีต่อสุขภาพและไม่ได้ผล ซึ่งอาจนำไปสู่การพึ่งพา การถูกทำร้าย และการเสพติด หันเข้าหาระบบสนับสนุนของคุณแทนการพึ่งยา โทรหาเพื่อน พูดคุยกับศิษยาภิบาลหรือผู้นำทางจิตวิญญาณของคุณ หรือพิจารณาขอความช่วยเหลือจากนักบำบัดหรือกลุ่มสนับสนุน คนเหล่านี้สามารถให้การสนับสนุน มุมมอง และแนวคิดเพื่อช่วยให้คุณค้นพบความเข้มแข็งภายในที่คุณต้องการเพื่อผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้
เด็กและวัยรุ่นที่ต้องรับมือกับการสูญเสีย
เด็กและวัยรุ่นเสียใจแตกต่างจากผู้ใหญ่ พวกเขาอาจไม่แสดงอาการเศร้าออกมาทางภายนอก แต่อาจแสดงความเศร้าโศกแทนด้วยการวาดภาพพ่อแม่ที่เสียชีวิต พูดถึงคนๆ นั้น เขียนบทกวี หรือสร้างงานศิลปะในรูปแบบอื่นๆ คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ สำหรับการช่วยเหลือเด็กและวัยรุ่นที่กำลังโศกเศร้ามีดังนี้
– ตอบคำถามของพวกเขาอย่างตรงไปตรงมา คนหนุ่มสาวอาจคิดว่าการตายของพ่อแม่เป็นความผิดของพวกเขา พวกเขาอาจกังวลว่าใครจะดูแลพวกเขา เด็กเล็กอาจสงสัยว่าพ่อแม่ที่ตายไปแล้วจะกลับมาเร็ว ๆ นี้หรือไม่ ใช้เวลากับเด็กและวัยรุ่นที่โศกเศร้าเพื่อเรียนรู้ประสบการณ์ของพวกเขา ตอบคำถามทุกข้ออย่างตรงไปตรงมา
– คนหนุ่มสาวต้องมีความรู้สึกยืนยัน แม้ว่าความรู้สึกเหล่านั้นจะดูเกินจริงสำหรับผู้ใหญ่ก็ตาม พวกเขาจำเป็นต้องฟังโดยไม่ตัดสินและบอกว่าสิ่งที่พวกเขารู้สึกนั้นไม่เป็นไรและเป็นเรื่องปกติ
– พิจารณากระบวนการที่โศกเศร้าเป็นประสบการณ์ทางการศึกษา เด็กและวัยรุ่นอาจถามคำถามซ้ำๆ เกี่ยวกับการตาย หรืออาจต้องการฟังการสนทนาเกี่ยวกับสถานการณ์ สิ่งนี้สามารถช่วยพวกเขาประมวลผลเหตุการณ์และทำความเข้าใจกับเหตุการณ์นั้น ซึ่งจะช่วยให้พวกเขายอมรับและก้าวผ่านความเศร้าโศกไปได้ในที่สุด